In de economie is het gebruikelijk om in streefcijfers te denken. Het helpt bedrijven om de noodzakelijke stappen (bij) te zetten. Bijvoorbeeld EBITDA als maatstaf voor de operationele winst. De politiek en regelgevers zijn ook verzot op doelen. Denk aan de klimaatdoelen van Parijs of het vrouwenquota in de boardroom. Bedrijven die inclusief en divers zijn doen het vaak beter dan de concurrenten doordat ze een open cultuur naar binnen halen. In de woorden van een bestuurder bij een IT-dienstverlener: ‘Met meer vrouwen in de organisatie ontstaat er nu een ander gesprek over wat belangrijk is voor onze klanten’.
Een collega-bestuurder verwoordt het als volgt: ‘De maatschappij verandert heel snel en wij zijn gelukkig een reflectie van de maatschappij’. Want de veranderingen zijn inderdaad soms amper bij te houden. De marktomstandigheden waarmee de Nederlandse industrie te maken heeft, zijn sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne radicaal veranderd, en meestal niet ten goede. Tegelijkertijd willen ondernemers de productie vergroenen en verduurzamen. Dat doen ze met een ongelofelijke betrokkenheid, maar ze kunnen dat niet alleen, zo luidt hun boodschap. Het rapport van Mario Draghi, waarin hij de Europese politieke leiders oproept om per jaar 800 miljard euro te investeren in de Europese industrie komt dan ook als geroepen. Minder en eenvoudigere regelgeving is meer dan welkom.
