Van uw pensioen tot een vergoeding voor een gestolen zonnebril; de assetmanager maakt het mogelijk.
“De institutionele belegger houdt de regie over het beleid, vervolgens is de assetmanager vrij binnen het gegeven mandaat te handelen.”
De zorgverzekeraar die uw ziektekosten betaalt. De verzekeraar die de kosten van een kapotte ruit vergoedt. En zeker het pensioenfonds dat u – hopelijk – helpt met een fijne oude dag. Alle drie, en zo zijn er nog meer institutionele beleggers, zitten ze op een grote berg geld. Dat vermogen, 1680 miljard euro in Nederland, wordt belegd en geïnvesteerd om het te laten groeien en de kosten voor de verzekering en het pensioen voor ons laag te houden. Dat beleggen en investeren is het werk van de assetmanager.
Dat klinkt eenvoudig, maar de assetmanager moet daarbij met van alles rekening houden. Hoeveel moet direct beschikbaar zijn, hoeveel op langere termijn, geeft Iris van de Looij, directeur van de Dutch Fund and Asset Management Association, als voorbeeld. Bovendien eisen institutionele beleggers ook dat beleggen duurzaam gebeurd, het is de nieuwe standaard. “En dan nog moet soms meer worden uitgekeerd dan verwacht, bijvoorbeeld na een zware storm. Dan moet je dus onverwacht geld vrij maken. Dat is de dynamiek die er speelt.”
Daarbij is een brede keuze aan strategieën mogelijk, zegt Jacco Heemskerk, head of investment bij Willis Towers Watson Netherlands. “Wat is de ambitie, hoeveel risico kan je lopen, wat levert een robuuste portefeuille op? Er zijn veel keuzes te maken. Kijk bijvoorbeeld naar aandelen; wil je actief en passief beleggen? Wil je een allocatie naar wereldwijd of alleen opkomende markten? Uiteindelijk stel je het mandaat vast voor de assetmanager. De institutionele belegger houdt dus de regie over het mandaat, vervolgens is de assetmanager vrij binnen dat mandaat te handelen.”
Assetmanagers maken dus complexe afwegingen die vanuit veel invalshoeken moeten kloppen: de ESG (duurzame) doelen, risk en compliance, toezichtseisen en kosten voor de deelnemers. Goede en complete informatie, bijvoorbeeld over rentebewegingen, is daarbij cruciaal – en dat geldt overigens ook voor de institutionele beleggers zelf. Daarvoor is uiteraard ook software met tooling en kennis beschikbaar die hen helpt die beslissingen te nemen.
Het werk van de assetmanager wordt goed gemonitord door de asset owner, de institutionele belegger dus. “Het is een heel professionele markt met veel openbare data. Als een assetmanager dus een positie inneemt ten opzichte van de benchmark maar daarbij achterblijft, heeft hij wat uit te leggen”, zegt Van de Looij. “Het is bovendien een harde markt. Als de assetmanager niet levert, zijn partijen zo weer weg.”
Dankzij de enorme omvang van het te beleggen vermogen spelen assetmanagers een belangrijke rol in de markt van vraag en aanbod van geld. Zo kun je kiezen om meer in Nederland te beleggen, ESG-beleid te integreren of met impact te beleggen. Dat roept bij Heemskerk een vraag op: “Het is ons eigen geld, belangrijk dus, zouden we dat niet dichterbij moeten houden?” Deze rol voor zowel asset owners en managers zou wat hem betreft wat beter kunnen worden benut.
“De assetmanager zou nooit moeten vergeten waar het geld vandaan komt”, verzekert Van de Looij. “Er is een link tussen de zonnebril die iemand kwijt raakt en het complexe verhaal van beleggingen in bijvoorbeeld een Chinees beleggingsfonds. Die belegging moet het mogelijk maken die schade te vergoeden, dat is het mooie van dit werk. En assetmanagers zijn echte dienstverleners, de klant en de asset manager hebben dezelfde doelstelling; een goed rendement binnen de afgesproken kaders.”
Feit
Nederlandse pensioenfondsen hadden in 2016 12,4 procent van hun totale vermogen belegd in eigen land, ofwel 152 miljard euro van in totaal 1.224 miljard euro. Verzekeraars hadden met 40,1 procent een aanzienlijk groter deel van hun totale vermogen belegd in Nederland: 193 miljard euro van in totaal 481 miljard euro. Dit komt mede door andere rendementseisen en wet- en regelgeving.
