Fred Verdult leidde een zeer actief leven. Dat veranderde een half jaar na een fiets- en kampeervakantie in het buitenland. Uiteindelijk werd duidelijk dat hij de ziekte van Lyme opliep. Als je er laat bij bent, is deze aandoening helaas zeer lastig te behandelen.
Twintig jaar geleden ging Fred in het Hemelvaartsweekend met een vriend een paar dagen fietsen in de buurt van Nijmegen. Dat smaakte naar meer, de vriend stelde voor die zomer naar de Middellandse Zee te gaan fietsen. “Ik dacht dat hij een geintje maakte,” vertelt Fred. “Een lang verhaal kort: die zomer eindigde ik met m’n nieuwe vakantiefiets in Zuid-Frankrijk. Na Maastricht is het gedaan met het vlakke land. Later kreeg ik juist lol in beklimmingen. Of eigenlijk in afdalingen en prachtige uitzichten!”
Een grote rode vlek
Het fietsen werd Freds lust en leven. Elke zomer maakte hij met zijn tentje een fietsreis door Europa. Het ene jaar belandde hij in Barcelona, een ander jaar op Sicilië. “Elke avond stond ik in het gras voor m’n tentje te koken. Elf jaar geleden kwam ik thuis na zo’n fietsreis en had ik een grote rode vlek op m’n buik. Verder had ik nergens last van. M’n huisarts wist niet wat het was, maar ze zei: ‘Kom maar terug als het over een paar weken niet over is’.”
Mist in het hoofd
“De vlek verdween,” vervolgt Fred. “Toen ik een half jaar later ernstige problemen kreeg om me te concentreren, was ik die vlek al bijna vergeten. De ene dag was er niks aan de hand, de andere dag was ik bijna niet in staat om een e-mail te schrijven of een telefoongesprek te voeren. Mist in m’n hoofd, zo noemde ik het.” In de maanden die volgden ervaarde Fred een komen en gaan van klachten. Niemand kon hem vertellen wat er aan de hand was. “Ik ging naar de cardioloog voor m’n hartkloppingen, naar de reumatoloog voor m’n gewrichtspijn en naar de oogarts voor dubbelzien. Vrijwel alle artsen zeiden: ben je niet overwerkt? Dat ben ik in het verleden wel geweest, maar voor mij was duidelijk dat er iets anders aan de hand was.”
Ruim twee jaar
Uiteindelijk duurde het ruim twee jaar voordat duidelijk werd dat Fred de ziekte van Lyme had opgelopen. Het gevolg van de beet van een teek, het kleine spinachtige diertje dat zich vastbijt in de huid, zich voedt met bloed en de ziekmakende bacterie Borrelia aan de mens kan doorgeven. “Een lymetest mist bij mij en bij heel veel andere lymepatiënten helaas de diagnose. Ik ben nu in behandeling bij een buitenlandse arts die in Lyme is gespecialiseerd.”
Lymefonds
De diagnose is gebaseerd op Freds klachten, het uitsluiten van andere aandoeningen en het feit dat maandenlang gebruik van antibiotica voor verbetering zorgt. Fred: “Als je daar pas jaren na een tekenbeet mee start, is het zeer lastig om echt op te knappen.” Om te voorkomen dat het leven van anderen net zoals zijn leven van de ene op de andere dag door een tekenbeet wordt geruïneerd, heeft Fred het Lymefonds opgericht. “Mijn persoonlijke goede nieuws: vorige zomer is het weer gelukt om een fietsreis te maken!”
“Een lymetest mist bij mij en bij heel veel andere lymepatiënten helaas de diagnose.”
Niet alleen in de zomer
Omdat het steeds vaker warm is, zijn er ook steeds meer teken. Die zijn niet alleen in de zomer actief, maar tot diep in het najaar. Teken komen niet alleen voor in het bos, maar ook in parken en tuinen. Lang niet iedereen die de ziekte van Lyme oploopt, krijgt een rode vlek of kring. Wat kun je doen om een tekenbeet te voorkomen? Wat als je toch door een teek bent gebeten? Kijk op lymevereniging.nl of lymefonds.nl.
“Vrijwel alle artsen zeiden: ben je niet overwerkt?”
