Helaas blijven mannen vaak stil over zelfdodingsgedachten. Maar praten over je gedachten en problemen helpt, zo blijkt uit onderzoek. Op het evenement Man in Mind Meetup tijdens de Wereld Suïcide Preventie Week deelden Friese mannen afgelopen september hun verhaal. Hun boodschap
luidt: praten over zelfdodingsgedachten helpt.
‘Als je voortdurend merkt dat iedereen om jou heen jou niet wil, dan ga je geloven dat er iets is aan jou dat niet klopt,’ vertelt Kris van der Veen, een van de gastsprekers. Kris komt uit Harkema, een dorp van ‘rouwdouwers’, maar Kris voelde zich anders. Vanaf zijn achtste werd hij veel gepest. ‘Ik sprak er met niemand over, niemand vroeg me hoe het ging. Op een gegeven moment begon ik te denken dat de dood misschien wel de beste oplossing was.’
Veilige haven
Ook Jan Kuipers uit Drachten kreeg te maken met dit soort gedachten. Toen hij zijn baan verloor, raakte hij in een diepe crisis. ‘Ik dacht: ik krijg nooit meer werk, de rest van mijn leven zit ik hier alleen thuis tussen deze vier muren, ik zit in een zinkend schip.’ Met het wegvallen van zijn dagelijkse bezigheid en collega’s kreeg Jan het gevoel dat hij waardeloos was. ‘Toen vroeg een psychologe me: Jan, zijn alle mensen zonder werk dan waardeloos? Ik wist dat dat niet kon kloppen. Dan ben ik zelf misschien ook niet waardeloos. Door die vraag kreeg ik weer een nieuwe identiteit: iemand die iets mogelijk kan maken in de toekomst.’ Inmiddels werkt Jan met mensen die zelf gedachten hebben aan zelfdoding. ‘Alles mag gedeeld worden, niets is taboe. Gewoon aanwezig zijn in hun leven, zonder iets te moeten. Dat geeft me een gevoel van voldoening in mijn leven.’ Net als bij Jan, was er ook in het leven van Kris iemand die er voor hem kon zijn in deze moeilijke tijd. ‘Ik voelde dat ik bij mijn beppe wél mijzelf kon zijn. Dat was mijn veilige haven. Ik ben heel dank- baar dat zij er was toen ik haar zo hard nodig had.’ Dankzij zijn beppe (oma) weet Kris dat je er voor een ander kunt zijn, en dat je ook jezelf weer lief kunt hebben. ‘Uiteindelijk is dat voor mij ook Fries zijn: dat je trots bent op jezelf. Dus ik heb misschien toch meer gemeen met Friesland en Harkema dan ik voorheen dacht.’ Door hun verhalen te delen, hopen Jan en Kris andere mannen aan te moedigen om hun gedachten over zelfdoding te delen. ‘Iedereen kan uit koers raken, maar je hoeft niet alleen de weg terug te vinden.’
