Mensen met diabetes type 1 dragen een rtCGM-sensor die continu hun glucosewaarden* afleest. Wanneer de gebruiker te laag of te hoog dreigt te gaan geeft de sensor automatisch een alarmsignaal. De gebruiker kan daar dan zelf direct actie op ondernemen. Dat kan bijvoorbeeld insuline bijspuiten zijn, of eten. Resultaten: stabielere bloedwaarden, minder kans op hypo’s en ernstige complicaties en een betere kwaliteit van leven.
Realtime continuous glucose monitoring (rtCGM) geldt bij wetenschappers en zorgprofessionals als de meest geavanceerde vorm van zorg bij diabetes type 1. Een rtCGM maakt het leven voor mensen met diabetes een stuk aangenamer. Toch krijgt slechts een zeer beperkte groep mensen deze systemen vergoed. Nu zijn dat vooral kinderen tot 18 jaar, zwangere vrouwen of vrouwen met diabetes die zwanger willen worden. Onbegrijpelijk dat niet iedereen met diabetes type 1 in aanmerking komt, vindt Micheline Tasseron (55). Zij heeft diabetes type 1. Dat betekent dat haar lichaam de onmisbare stof insuline niet meer aanmaakt. Micheline is, naast echtgenote en moeder, werkzaam bij de gemeente Harderwijk.
‘Je leven verandert volkomen’
Micheline kreeg de diagnose in 2011. Ze vertelt: “Vanaf dat moment verandert je leven volkomen. Ik moest meerdere malen per dag in mijn vinger prikken om te testen. Want wanneer je bloedglucose te laag is, krijg je een hypo. Zo’n aanval varieert van bijvoorbeeld hoofdpijn, duizeligheid en hartkloppingen tot bewusteloos raken. Dat laatste heb ik gelukkig nog nooit meegemaakt. Bij een hypo moet je meteen snelwerkende koolhydraten eten of drinken. Bij een hyper is je bloedsuikerwaarde te hoog. In dat geval moet je insuline spuiten of toedienen met een insulinepomp. Je bent dus de hele dag met je ziekte bezig. Je moet extra rekening houden met wat je eet en drinkt, met je werk, met reizen, met sport en bewegen, met stress. Er zijn meer dan veertig factoren die je bloedglucosewaarden beïnvloeden.”
Na een aantal jaren schakelde Micheline over op geavanceerdere manieren om met haar diabetes om te gaan. Niet langer spuiten, maar het gebruik van een insulinepomp. Een insulinepomp zit met een infuus in het lichaam geprikt. Later gebruikte ze een glucosesensor die je kon scannen met je telefoon om je suikerwaarden uit te lezen en hoefde ze niet meer in haar vingers te prikken.
Sinds kort is Micheline overgestapt op een Dexcom rtCGM-sensor. “Met de Dexcom G6 hoef ik ook niet meer met mijn telefoon te scannen. De Dexcom houdt continu mijn waardes in de gaten*. Ik laat de sensor met mijn insulinepomp samenwerken in een zogenoemd ‘hybrid closed loop’. Dat is voor mij het meest waardevol en vind ik hét grote voordeel van rtCGM. Zijn mijn waarden hoog, dan zal de pomp meer insuline toedienen. dankzij het hybrid close loop systeem tussen de pomp en sensor. En ga ik richting hypo, zal de pomp uit zichzelf de pomp stoppen of naar beneden aanpassen. Dankzij de nauwkeurigheid van Dexcom G6 kan ik erop vertrouwen dat mijn insuline via de pomp goed is. Ik merk nu al dat ik beter slaap en overdag beter functioneer. Vooral tijdens mijn werk profiteer ik daarvan.
“rtCGM van Dexcom biedt gezondheidswinst op korte én lange termijn. De winst die dat geeft voor de kwaliteit van leven van mensen met diabetes is onbetaalbaar.”
Puur maatwerk
Het gebruik van een Dexcom rtCGM-sensor is duur en voor veel mensen nauwelijks op te brengen. Micheline: “Ik begrijp werkelijk niet waarom niet alle mensen met diabetes 1 deze sensor vergoed krijgen. De therapie biedt gezondheidswinst op de korte én lange termijn. Door de preventieve werking vermindert bovendien de kans op diabetesgerelateerde complicaties. Denk aan oogschade, amputaties, nierfalen of problemen met de hersenen. Die investering zal zich in de toekomst terugbetalen, door een vermindering van de zorgkosten die deze complicaties met zich meebrengen. Daarnaast is de verbetering van de kwaliteit van leven onbetaalbaar. Niet meer de hele dag hoeven rekenen en beslissingen hoeven nemen, maar Je kunt het loslaten en meer genieten. van het leven.”
1 op de 14 Nederlanders heeft diabetes (10 procent type 1 en 90 procent type 2). Diabetes type 1 is een auto-immuunziekte; de alvleesklier maakt geen insuline meer aan.Diabetes type 2 wordt ook wel ‘ouderdomssuiker’ genoemd. Het lichaam reageert minder goed op insuline. Diabetes is een chronische ziekte.